* کپی ایمیل ها با اطلاع هنرمند بزرگوار *رائین اکبرخانزاده*
"سلام
من خانزاده هستم
یک شعر در مورد یکی از همکلاسیهای من گفتید من یک همکلاسی داشتم کلاس اول ،اون تعطیلات تابستان با خانواده رفت دبی به من گفت برات کادو میخرم اسمش علی کشکولی بود ولی شهید شد خیلی گریه کردم شما میشناسیدشون؟"
سلام و عرض ادب و احترام
خوشوقت شدم از آشنایی با شما. و بی اغراق بگم من هم با خوندن ایمل شما گریه کردم...
بله. علی عزیز از منسوبین ما هستند. مزار شریفش در گلزار شهدای صحن مطهر جعفربن موسی الکاظم(ع) - در زادگاه مادرش ، شهر پیشواست. پیکر مادر گلش یافت نشد اما سنگ یادبودی هم در کنار مزار علی ست ؛ یادبود مادرش مریم. پدر و برادرش در بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شدند...
شاید کادوی علی، همین شعر باشه. شعری که من با تموم قلبم تقدیم اون و مامان مریم گلش و سیروس خان و محمد نازنین کردم. یادشون گرامی.
ممنونم که شعرم رو خوندین و ممنون از پیام تون.
ارادتمند. تاجیک زاده
"سلام منم از اشنایی با شما خیلی خوشحال شدم
علی خیلی پسر تمیز و مرتبی بود.من و علی تو مدرسه تو یه میز بودیم هر دوتای ما بخاطر کار پدرمون تو بندرعباس بودیم منو علی تو مدرسه از همه مرتب تر بودیم همه مارو دوست داشتن،دیروز داشتم فکر میکردم اگه علی بود الان همسن من بود و برای خودش زندگی داشت،خدا رحمتش کنه،اگه از علی عکس دارید برام بفرستید،ادرس مزارش رو بدین یه روز میرم سر مزار معطرش"
"با اجازتون منم هنرمند شدم و الان کاتب قران هستم
تو گوگل اسم منو بزنید خبرهای اثارم رو میتونید بخونید"
به به! خیلی عالی!
خوش حالم که دوست صمیمی علی در مسیر قرآن قدم بر می داره. اینقدر این پیام های شما بهم چسبید که دوست دارم توی وبلاگم منعکس کنم. چند سال بود که این روزها اون منظومه رو در وبلاگم می نوشتم. امسال قسمت نشد اما خواهرم انگار این کار رو انجام داد...
اخیلی خوش حالم که با هنرمندی چون شما آشنا شدم.
الآن سرچ می کنم...
*
چه اتفاق نیکی! آشنایی با جنابعالی!
قبلا" درباره ی آثارزشمندتون مطلب خونده بودم مخصوصا" کتابت قرآن نفیس اما متاسفانه اسم تون رو نمی دونستم. حالا منم و یک حس خوش حالی زایدالوصف!
زنده باد کاتب وحی! ما را در دعاهاتون یاد کنید.
راستی
اگر تهران تشریف دارین، مسافت زیادی تا پیشوا نیست.
نشونی گلزار شهدا:
تهران- ورامین- پیشوا- م امام خمینی- خ امام خمینی- خ حرم- صحن مطهر امامزاده جعفر(ع)- گلزار شهدا
ارادتمند.
"سلام مجدد
من امشب از هشت تا ساعت دو تو برج میلاد نمایشگاه قران شرکت کردم.از فردا نمایشگاه تعطیله تا جمعه،انشاا..سال اینده حتما یک اثر نفیس به نیت علی رونمایی میکنم"
این کار خداست. یقینا" روح علی هم شاده. اجرتون با صاحب قرآن!
این مژده خیلی خوش حالم کرد... حتما" پدربزرگ و مادربزرگ علی از من که نسبت خیلی کمتری باهاش داشتم خیلی خوش حال تر خواهند شد...
سال قبل کتاب رو که مجموعه اشعار منتخب -از جمله همین منظومه- در اون چاپ شده بود رو به خاله ی علی هدیه دادم. یاد علی و خانواده ی عزیزش و همه ی شهدای این پرواز گرامی.
کاش فرصت داشتم در نمایشگاه شرکت کنم مخصوصا" امشب که شما حضور دارید.
*********************************************************************
نمی دونم چه حسّیه! بعد از چندسال بازی کردن با واژه ها... و نمی دونم... کسب بعضی افتخارات و جوایز و... این حسّ رو چطوری می تونم بنویسم. این که از سال 67 چندین بار درباره ی مسافران این پرواز سرخ بنویسم و عاقبت برسم به شعر کودک و نوجوان و بخوام از زاویه ی دیگری عمق این فاجعه رو نشون بدم (حالا چه قدر تونستم -یا نتونستم- از عهده ش بر بیام بمونه...)
امّـا... حالا این ایمیل از طرف یکی از همکلاس های علی خیلی خوشحالم کرد... اصلا" با خوندنش احساس کردم خستگیم در رفته... خیلی بیشتر از جوایزی که گرفتم...
این رو هم بگم : یکی-دو سال پیش، یه مجموعه شعر گروهی *لحظه ی پروانگی* که صفحاتی از کتاب به این شعر تعلّق داره رو به فرشته جون (خاله ی علی و محمّد) تقدیم کردم. برخورد مهرآمیزاین بانو که علاوه بر نسبت فامیلی از دوستان قدیمی مامانم هست چه قدر دلم رو روشن کرد و سبکبال شدم... وقتی گفت آخرین گفتگوش با علی رو ضبط کرده و هنوز نوارش رو داره، دلم نیومد ازش بخوام که صدای علی رو بشنوم... و... دیگر هیچ!
لطفا" این لینک رو ببینید:
قصّه ی پرپر شدن در آب
پ ن 1 :
انگار در نوشتن این حسّم از هیچ قاعده و اسلوبی پیروی نکردم!
پ ن 2 :
این مطلب رو چند روز هست نوشتم اما به جای کلیک روی انتشار، اشتباهی روی چرکنویس کلیک کردم و... 
الهه خانم درودبراحساس نابت.
خانه جدیدت مبارک.روح پاک این شهیدوخانواده عزیزش با پاکان و صالحان محشورباد. این منظومه یکی از بهترین اشعاریست که تاکنون راجع به شهدای سانحه ی ایرباس سروده شده.اجرتان باحضرت دوست.
درود همیشگی نثارتون.
سپاس.
بازهم سپاس از نظر لطف آمیزتون. امید که لایق باشم.
در حقیقت دلسروده ست و بس!
ارادتمند
به به! دست مریزاد بانو
سپاس از لطف تون
سلام
از تمام این نامه های رد و بدلی بین شما یه جمله ی این آقا تو سرم دنگ دنگ می کنه و اون اینکه:
اگه علی الان بود همسن من بود و برای خودش زندگی داشت.
اشکم دم مشکمه این جمله اشکمو در آورد.
...
سلام و احترام/ و ممنون که خوندین . روح شون شاد.
درود الهه جان داستان این عزیزان هیچگاه فراموش نمیشود و سپاس از بزرگوارنی چون شما که همیشه یادآور آنانید
درود پرواز عزیزم
ممنون از توجه تون
ارادتمندم
درود
شما هنر مندان دنیا را تغییر می دهید....
چه می توانم بگم.حتی کامنت نوشت هم در مقابل شما بسیار سخت خواهد بود.
همیشه ارجمند و گرامی هستید برای من.
شادیتان روز افزون.امین
درودها نثارتون کیهان بزرگوار
...
قدردان حضور همیشه مهربان تون هستم.
عزیزید
سلامت باشین و سلام رسون.
سلام الهه خانوم عزیز
این پست خیلی احساسات برانگیز بود. ایمیل های دوست اون شهید بزرگوار خیلی جالب و البته ناراحت کننده بود.
روحشون شاد
امیدوارم دعای خیر این شهدا همیشه بدرقه ی راهتون باشه
سلام نازنینم
ممنون که خوندین و نظر مهرآمیزتون رو برام نوشتین.
و سپاس بیکران برای دعای خوب تون. من هم بهترین ها رو براتون آرزومندم.
شعرناب .::. سایت شعر , سایت ادبی , نقد تخصصی شعر
مجموعه اشعار شاعران معاصروجوان،بزرگترین سایت ادبی شعر و ادب فارسی،نقد تخصصی،داستان،شعر کوتاه،شعر نیمائی ،سپید،کلاسیک،غزل،افراغ اندیشه و ترانه
http://sherenab.ir
موفق و مانا باشید
سلام.وبلاگ خوبی دارید فقط به نظر قالبش را تغییر بدهید قشنگ تر میشود.خیلی ساده است. البته پیشنهاد است خدایی نکرده دلخور نشوید.التماس دعا
سلام و درود جناب شهدوست گرامی.
ممنون از اظهار لطف و نظرتان. حتما" به زودی...
نه. دلخور بشوم برای چی؟!!!
موفق و مانا باشید.
سلام و عرض ادب
ضمن تشکر از حضور فعالتان در سیولیشه
چنانکه تمایل داشته باشید می توانید در گروه تلگرامی سیولیشه اد شوید
برای اینکار کافیست شماره موبایلتان را به خانم ابومعاش یا آقای اقامجیدی بفرستید تا در گروه عضو شوید
سلام و احترام جناب دکتر راثی پور گرامی.
خواهش ...
تمایل دارم اما تلگرام ندارم!
البته کمی سرم شلوغ است به محض فراغت حتما" باافتخار عضو خواهم شد.
ارادتمندم